آوای اقتصاد به نقل از ایسنا، نمایشگاه جدیدی در «موزه ون‌گوگ» در هلند با عنوان «پسر طلایی گوستاو کلیمت: با الهام از ون گوگ، رودن، ماتیس» تا ۸ ژانویه ۲۰۲۳ فعالیت خواهد داشت. این نمایشگاه پس از آمستردام به وین (۳ فوریه تا ۲۹ مه ۲۰۲۳) خواهد رفت. این نمایشگاه شامل برخی از شاهکارهای «کلیمت» است که از جمله آن‌ها به «مارهای آبی ۲» می‌توان اشاره کرد. این نقاشی پس از ۶۰ سال نگهداری در مجموعه‌های خصوصی، برای عموم مردم به نمایش گذاشته می‌شود.
«کلیمت» ون‌گوگ را در سال ۱۹۰۳ کشف کرد؛ زمانی که گروهی از هنرمندان رادیکال معروف به «Secession» (که او به تأسیس آن کمک کرده بود) نمایشگاهی مبتکرانه در مورد امپرسیونیسم برگزار کردند. این نمایشگاه شش اثر ون‌گوگ را شامل می‌شد (پنج اثر در کاتالوگ سال ۱۹۰۳ ثبت شد، اما کارشناسان اکنون دریافته‌اند که یکی از گل‌های آفتابگردان با پس‌زمینه زرد نیز در این نمایشگاه ارائه شده است). با پایان این نمایشگاه، «Secession» تصمیم شجاعانه گرفت تا اولین موسسه‌ای باشد که اثر ون‌گوگ را برای یک موزه خریداری کند.
«دشت در اوورز» (ژوئیه ۱۸۹۰) برای مکانی که قرار بود به گالری «Belvedere» تبدیل شود، انتخاب شد. این نقاشی در نمایشگاه جدید «موزه ون‌گوگ» غایب است، زیرا برای نمایشگاه مهمی در ماه مه آینده در آمستردام امانت داده شده است. اما زمانی که نمایشگاه «کلیمت» به وین منتقل شود، «دشت در اوورز» گل سرسبد خواهد بود.
«کلیمت» آثار ون‌گوگ را در نمایشگاه‌های مهم وین دید. او همچنین با آثار این هنرمند هلندی در خانه‌های چندین مجموعه‌دار برجسته وینی و احتمالاً در سفر به پاریس در سال ۱۹۰۹ مواجه شد.
تأثیر ون‌گوگ در نقاشی های «کلیمت» در اوایل دهه ۱۹۱۰ آشکارتر است. تضاد رنگی در مناظر کلیمت قوی‌تر و ترکیب‌بندی ها چشم‌نوازتر می‌شوند.
«کلیمت» نقاشی «باغ صورتی» اثر «ون‌گوگ» را در سال ۱۹۰۳ در نمایشگاهی دید و احتمالاً هنگام خلق نقاشی «خیابان به شلوس کامر» (۱۹۱۲) از این نقاشی «ون‌گوگ» الهام گرفت. در هر دو اثر استفاده از سبک خطوط بسیار قوی و لایه‌های قطور رنگ کاملا مشهود است. شاخه‌های نقاشی «کلیمت» که با رنگ‌های تیره به تصویر کشیده شده‌اند، کاملا یادآور آثار ون‌گوگ هستند. خیابان‌های درختان یکی از منظره‌های محبوب «وینسنت ون‌گوگ» بودند و این در آثار «کلیمت» نیز مشهود است.
از شباهت‌های آشکار، به نقاشی «گل‌های باغ داوبینی» اثر «ون‌گوگ» و «منظره باغ ایتالیایی» اثر «کلیمت» می‌توان اشاره کرد که در بازدید از دریاچه «گاردا» نقاشی شده‌اند. هر دو بوم مربعی شکل هستند. اگرچه مشخص نیست که «کلیمت» نقاشی «باغ داوبینی» را دیده است، اما این نقاشی ویژگی‌هایی دارد که در دیگر نقاشی‌های گل «ون‌گوگ» مشهود است. این دو هنرمند عشق مشترکی به گل‌ها داشتند.
همانطور که «امیلی گوردنکر»، مدیر موزه ون‌گوگ، اشاره می‌کند: «کلیمت سبک‌های رایج هنری زمان خود را مشاهده می‌کرد و مجذوب آن‌ها می‌شد و او در گلچین کردن عناصری که بیشتر با ایده‌آل‌های هنری او مطابقت داشتند استاد بود.»
عنوان نمایشگاه آمستردام بر تأثیر سه هنرمند کلیدی ـ رودن، ماتیس و ون گوگ – تاکید دارد، اما به طور جزئی به آن‌ها در نمایشگاه اشاره می‌شود. درعوض، کانون توجه بیشتر بر روی آثار «کلیمت» است. فقط سه اثر ون گوگ، «باغ صورتی»، «باغ داوبینی» و پرتره رنگارنگ «زواو» در این نمایشگاه وجود دارد (اگرچه بیش از صد اثر دیگر وینسنت چند طبقه بالاتر در مجموعه دائمی موزه قابل مشاهده است). پنج اثر «رودن» و فقط یک نقاشی «ماتیس» در نمایشگاه وجود دارد.
