به گزارش آوای اقتصاد و به نقل از خبرآنلاین ،
محبوبه گرجستانی در جوانی کارهای متعددی را تجربه کرد از فوتبال حرفه‌ای تا کار انبارداری در کارخانه آزمایش و… اما بازیگری کاری بود که به حرفه‌ای‌ترین شکل ممکن آن را پیگیری کرد و در آن صاحب‌نام شد. او نقش‌های تأثیرگذاری هم در تئاتر روی صحنه برد که از جمله آن ها نقش لوطی در نمایش معرکه در معرکه نوشته داوود میرباقری و به کارگردانی سیاوش طهمورث بود، بازی او سال‌ها بعد در نمایش دندون طلا نوشته و کار داوود میرباقری تحسین منتقدان را در پی داشت.
امروز سالروز درگذشت سیروس گرجستانی است و به این بهانه با مسعود اطیابی کارگردان سینمای ایران که سال ۱۳۸۸ در فیلم «شرط اول» با او همکاری داشت گفت‌وگویی کوتاه داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
شما در فیلم «شرط اول» با سیروس گرجستانی همکاری داشتید، چطور با ایشان آشنا شدید؟
زمانی که من با آقای گرجستانی کار کردم، یکی از بازیگران محبوب تلویزیون بودند و در کارهای مختلف از جدی تا طنز خوش درخشیده بودند. خصوصاً با نقش‌های طنز بیشتر در بین مردم مشهور و محبوب شده بودند. از طرفی هم هنر و توانی خود ایشان در ارائه نقش‌های مختلف باعث شد که ما از وجود ایشان در ساخت فیلم «شرط اول».
ساخت شرط اول چقدر طول کشید و همکاری شما با سیروس گرجستانی چه مدت بود و ایشان چه خصوصیات داشتند؟
همکاری ما و ساخت شرط اول یک ماه و نیم تا دو ماه بود و این کار یک فیلم طنز بود. سیروس گرجستانی هم در چهره و هم در شکل بازی طنز مخصوص خود را داشت. در طول کاری که ما در کنار هم بودیم، او از بی حاشیه‌ترین همکاران ما بود. زنده‌یاد سیروس گرجستانی شخصیت بسیار مردمی داشت. محل ضبط فیلم، جایی بود که تراکم جمعیت داشت و مردم برای دیدن او و بازیگران می‌آمدند، برخورد گرجستانی در نوع رفتار با مردم کم‌نظیر بود منش انسانی و مردمی او در این لحظات مشخص می‌شد.
غیر از «شرط اول» پروژه و همکار دیگری با او داشتید؟
خیلی دوست داشتیم اما متأسفانه قسمت نشد یا درگیر کار بودند یا ما نقشی نداشتیم. من و زنده‌یاد گرجستانی همیشه با هم در تماس بودیم.
سیروس گرجستانی نقش‌های بسیاری را در سینمای و تلویزیون و تئاتر بازی کرد، به نظر شما کدام نقش‌آفرینی او از بقیه متفاوت بود؟
گرجستانی آثار بسیاری بازی کرد و یکی از ویژگی‌ها او این بود که همه این نقش‌ها را متمایز بازی می کرد، او هر نقش را با ویژگی‌ها همان شخصت می‌ساخت. با اینکه نقش‌های بسیاری از او را دوست دارم اما یکی از نقش‌های ممتازی که او بازی کرده بود، نقش شاعر معاصر ایران شهریار است. گریم به چهره گرجستانی نشسته بود و شباهت خاصی به استاد شهریار پیداکرده بود اما به‌غیراز آن لهجه متفاوتی در لحن و گفتار داشت که بسیار خوب از کار درآمد.
