سید محمد جواد عرفان فر
مردم بیش از هر چیز دیگری از خودِ ترس می ترسند .
ترس از ترس .
زیرا همین وجود ترس پایه و اساست را می لرزاند. ترس مثل سایه ات بی اهمیت است اما وجود دارد ، سایه نیز وجود دارد بی اهمیت است اما موجود است و گاهی تاثیر زیادی رویت می گذارد.
در گرگ و میش شب اگر در جنگل باشی از سایه خودت هم می ترسی .
اگر تنها باشی و کسی در اطرافت نباشد ممکن است حتی با دیدن سایه ات فرار کنی . دویدن و فرارت واقعی است اما علت فرارت چیز بی اهمیتی است.
تو ممکن است طنابی ببینی و فکر کنی مار است و فرار کنی . اگر برگردی و از نزدیک نگاه کنی به کل این حماقتت می خندی . اما مردم می ترسند که بازگردند و نقطه ای که ترس در آنجا رخ داده را ببینند .
مردم بیش از هر چیز دیگری از خودِ ترس می ترسند . ترس از ترس .
