به گزارش آوای اقتصاد; کمبود برق در تابستان امسال یکی از موانع اصلی تولید فولاد در کشور بود و بسیاری از شرکت‌های فولادسازی به‌دلیل قطع برق نتوانستند به اهداف خود در ۶ ماه اول سال ۱۴۰۳ دست یابند. این محدودیت‌ها پیامدهای منفی زیادی داشت، از جمله کاهش تولید و آسیب به واحدهای پایین‌دست، که منجر به تعطیلی هزاران شغل غیرمستقیم شد.
بررسی وضعیت تولید محصولات زنجیره آهن و فولاد ایران نشان می‌دهد که این محدودیت‌ها تا مهرماه ادامه داشت و باعث افت ۵.۷ درصدی تولید فولاد شده است. همچنین، تولید فولاد میانی کشور حدود ۱.۱ میلیون تن کاهش یافته و این افت ارزش آن به بیش از ۴۵۰ میلیون دلار می‌رسد.
بیشترین کاهش تولید در زنجیره فولاد مربوط به میلگرد، نبشی و ناودانی با کاهش‌های ۱۱.۷، ۹.۶ و ۸.۵ درصدی است. در مقابل، افزایش ۱۰.۲ درصدی تولید آهن اسفنجی خبر خوبی برای فولادسازانی است که زنجیره خود را تکمیل نکرده‌اند. اما همزمان کاهش ۴ درصدی تولید گندله سنگ آهن و رشد ۱۶ درصدی صادرات آن، نگرانی‌هایی برای تولیدکنندگان آهن اسفنجی به همراه دارد.
رشد ۵.۵ درصدی تولید در ورق گرم نویدبخش است، ولی تداوم آن نیازمند کنترل هدفمند واردات است. همچنین، افت تولید در ورق سرد در شرایط افزایش تولید خودرو و لوازم خانگی جای تأمل دارد.
