به گزارش آوای اقتصاد;
دکتر عبدهزاده در این نامه به تشریح مشکلات موجود در تأمین نقدینگی و تاخیر در پرداخت بدهی بیمهها و بیمارستانهای دولتی به داروخانهها و شرکتهای پخش دارو پرداخت. وی بیان کرد که به دنبال اجرای طرح دارویار، حجم بدهیها به شدت افزایش یافته و از پایان سال ۱۴۰۲، وضعیت نقدینگی شرکتهای دارویی به بحرانیترین حالت خود رسیده است.
عبدهزاده افزود: «شرکتهای دارویی نهتنها از تأمین ریال تخصیص ارزهای بانکی ناتوانند، بلکه قادر به پرداخت حقوق و بیمه پرسنل خود نیز نیستند. این وضعیت زنگ خطر کمبودهای جدی دارویی را در ماههای آینده به صدا درمیآورد.» وی همچنین تصریح کرد که مطالبات شرکتها از مراکز دولتی به مرز ۳۰ هزار میلیارد تومان رسیده و این موضوع به تعطیلی خطوط داروسازی و کمبود دارو منجر خواهد شد.
رئیس هیئتمدیره سندیکای داروسازی با ابراز نگرانی از وضعیت اقتصادی موجود، اعلام کرد که دانشگاههای علوم پزشکی علیرغم دریافت پرداختها از سازمانهای بیمهگر، همچنان به پرداخت مطالبات دارو و تجهیزات پزشکی کوتاهی میکنند و به این ترتیب به یکی از عوامل اصلی کمبود دارو در کشور تبدیل شدهاند.
در پایان نامه، عبدهزاده پیشنهاد کرد که برای تعدیل و تسویه بدهی دانشگاههای علوم پزشکی، ردیف حساب دارو و تجهیزات از دیگر درآمدهای بیمارستانها جدا شده و نظارتهای لازم برای پرداخت مطالبات به شرکتهای دارویی انجام شود تا زمینه تأمین پایدار دارو فراهم شود. وی همچنین به گلایههای فعالان صنعت دارو و تجهیزات پزشکی از نحوه صرف مقادیر پرداخت شده در این بخش اشاره کرد.