به گزارش آوای اقتصاد;
مطابق متون باستانی همچون اوستا و بُندهش، «مازندران» در ابتدا به عنوان خانه دیوها یا خدایان قدیم معرفی شده است. دیو در زبانهای هند و اروپایی معنای خدا یا پروردگار را داشته است که در فرهنگ ایرانی بعدها به موجودات شیطانی تغییر معنا داده است.
این مقاله همچنین به تاریخ و جغرافیای مازندران و تبرستان پرداخته و از نامهایی همچون «پتشخوارگر» و «فرشوادگر» برای توضیح موقعیت جغرافیایی و گروههای قومی مختلف ساکن در این منطقه استفاده کرده است.
در پایان، تغییرات نام مازندران از «تپورستان» به «طبرستان» و سپس «مازندران» در طول تاریخ بررسی شده است. این مقاله به مخاطبان اطلاعات ارزشمندی در مورد تاریخ باستان ایران و تحولات فرهنگی منطقه ارائه میدهد.