به گزارش آوای اقتصاد، به نقل از خبرگزاری تسنیم، تیم مکلارن با کسب دومین عنوان پیاپی قهرمانی سازندگان فرمول یک، بار دیگر جایگاه خود را بهعنوان یکی از قدرتهای اصلی این ورزش تثبیت کرد. این عنوان، دهمین قهرمانی سازندگان در تاریخ پرافتخار مکلارن است؛ دستاوردی که نشان از بازسازی موفق و برنامهریزی بلندمدت این تیم دارد.
نتیجه گرندپری سنگاپور، جایی که لاندو نوریس روی سکوی سوم ایستاد و اسکار پیاستری تنها یک پله پایینتر، در رده چهارم قرار گرفت، برای قطعی کردن قهرمانی کافی بود. عملکرد مستمر و مقتدرانه این دو راننده از ابتدای فصل، مکلارن را عملاً از نیمه دوم فصل در موقعیتی غیرقابل دسترس برای رقبا قرار داده بود.
تغییر مسیر از بحران تا اقتدار
کمتر از یک دهه پیش، مکلارن در بحران فنی و مدیریتی عمیقی گرفتار بود. دوران ناکام همکاری با هوندا در اواسط دهه ۲۰۱۰، خاطرات تلخی برای هواداران بر جای گذاشته بود؛ تیمی که روزی قهرمان جهان بود، به سختی از مرحله نخست تعیین خط عبور میکرد، اما از زمان ورود زاک براون بهعنوان مدیرعامل در سال ۲۰۱۶، روند احیای ساختاری آغاز شد. تغییر همکاری موتوری به مرسدس و تمرکز بر بازسازی فنی تیم، سرانجام به نخستین پیروزی پس از یک دهه در گرندپری ایتالیا ۲۰۲۱ انجامید؛ نقطهای که آغاز صعود دوباره مکلارن بود.
رهبری نوین و تیمی همدل
زاک براون در اظهاراتش پس از گرندپری سنگاپور، از «کار گروهی خارقالعاده» یاد کرد و نقش آندریا استلا مدیر تیم را کلیدی دانست. استلا که از سال ۲۰۲۲ هدایت تیم را برعهده گرفت، با اصلاح ساختار فنی و جذب استعدادهایی چون راب مارشال – طراح سابق ردبول – زمینهساز طراحی خودروهایی شد که طی دو سال گذشته برتری فنی خود را بر رقبا تحمیل کردهاند.
نبرد درون تیمی برای قهرمانی رانندگان
در حالی که مکلارن عنوان برتر سازندگان را پیش از پایان فصل تثبیت کرده، رقابت داخلی بین دو رانندهاش به نقطه اوج رسیده است. پیاستری با ۲۲ امتیاز برتری نسبت به نوریس در صدر جدول رانندگان قرار دارد، در حالی که مکس فرستاپن از ردبول با فاصلهای قابل توجه در رده سوم است. این موقعیت یادآور دوران طلایی مکلارن در اواخر دهه ۱۹۸۰ است، زمانی که سنا و پروست در عین همکاری، رقیب سرسخت یکدیگر بودند.
آینده روشن مکلارن
با قراردادهای بلندمدت برای نوریس (تا ۲۰۲۷) و پیاستری (تا ۲۰۲۸)، تیم بریتانیایی ثباتی کمنظیر در ساختار رانندگان خود ایجاد کرده است. پیوستگی مدیریتی، پشتوانه مالی مطمئن و جهتگیری فنی روشن، نشان میدهد که قهرمانی ۲۰۲۵ احتمالاً پایان راه نیست، بلکه آغاز دورانی تازه از سلطه نارنجیها بر فرمول یک خواهد بود.
