میای با هم عکس بگیریم؟
به گزارش آوای اقتصاد و به نقل از خبر آنلاین ، «خائنکشی» را دوست دارم. نه برای سهم اندکی که در ساختمانش دارم؛ بیشتر بخاطر قرابتش به فضای یکی از محبوبترین کارهای استاد در ذهنم یعنی «سرب»؛ و دیگر بخاطر بازیگوشیاش در دست به دست کردن مختصات دو ژانر دلچسب برای من «نوآر» و «وسترن» و در کنار همهی اینها اصرار کیمیایی به افراشته کردن پرچم جهانش که از منظر من یک اصرار هنرمندانهی اصیل است. «اصالت»؛ این کلمهای است که نمیتوان در مواجهه با سینمای کیمیایی از کنارش بیتفاوت گذشت. «مسعود کیمیایی» از نظر من اصیلترین فیلمسازی است که...