با آقای اسعدی مخترع و پژوهشگر جوان کشور در زمینه اختراع و فعالیت های پژوهشی ایشان گپ و گفت طولانی داشتیم که نشان از ذوق و شور برای آینده داشت .
۱. لطفا مختصری از خودتون توضیح بدید
من محی الدین اسعدی هستم کارشناس ارشد مهندسی عمران .41 سال سن دارم و 16 سال سابقه کار در زمینه راه و ساختمان . بعنوان مدیرعامل و یا عضو هیات مدیره تعاونیها و اتحادیه های مسکن مختلف فعالیت داشته ام که مجموعا بیش از 3000 واحد مسکونی را شامل شده است . در طول سنوات کاری به دلیل علاقه زیاد به امور تحقیقاتی و علمی-پژوهشی ، طرحها و مقالاتی را منتشر کرده ام که از آنجمله به مقاله منتشر شد آی اس آی و نیز نشریه دانشگاه امیرکبیر اشاره کرد .
۲. لطفا در رابطه با نوآوری و اختراعتون هم برامون توضیح بدید
در خصوص شهرسازی و طرحهای شهری ، سختی برداشت کانسپت و ابعاد ساختمانها معضلی است که مسیر را برای مدیریت شهری سخت و در شرایطی ناممکن میکند . حال تصور کنید اگر این مسیر تسهیل شده و امکانی وجود داشته باشد تا ساختمانهای موجود بصورت بسیار دقیق با تمام جزئیات فنی پیش روی مدیران شهری قرار گیرد تا چه حد میتواند کارساز باشد . عملا اینکه یک شهر را در کامپیوتر بازسازی کنیم هم بسیار زمان بر بوده و هم هزینه بر. اختراع حاصل شده در واقع طرحی است که با کمک علم یادگیری ماشین و هوش مصنوعی بعنوان نرم افزار کار و کواتکوپتر مجهز به دوربینهای با کیفیت بعنوان سخت افزار کار با تبدیل ماتریسهای دو بعدی به سه بعدی از طریق عکس برداری و تبدیل عکسهای به تصاویر سه بعدی میتواند در مدت زمان کوتاهی یک شهر را بازطراحی نمود . در این برنامه هیچ محدودیتی وجود نداشته و ارتفاع ساختمانها و عرض معابر که محدودیت عمده در مسیر برداشتهای انسانی میباشند به وسیله هوش مصنوعی از بین رفته است و جزئیات و بافت بیرونی ساختمانها بصورت بسیار دقیق بازسازی میشود.
۳. چی شد که به سمت اختراع کردن و ثبت اختراع رفتید؟
از دوران دانشگاه و همان زمانی که با دوربینهای ساده نقشه برداری کار میکردیم همواره در ذهنم طرحهایی برای ساده سازی این گونه امور بوده است . بنظر بنده امروزه با توسعه علوم کامپیوتری و خصوصا هوش مصنوعی ، کارها بسیار تسهیل شده و در آینده نزدیک بسیاری از ابزار فیزیکی حذف خواهند شد . اختراع همیشه بعنوان یک علاقه در من وجود داشته و تسهیل گری جزئی از خصوصیات من بوده است ولی ثبت اختراع موضوعی بود که اصلا به دنبال آن نبودم و زمانی که دیدم ایده ها براحتی سرقت میشود و هیچ احترامی به این حقوق گذاشته نمیشود تصمیم گرفتم در این مسیر اقدامی انجام دهم.
۴. با چه هدفی در مسابقات و نمایشگاه بین المللی اختراعات شرکت کردید؟
واقعیت اینه که من اصلا توقع دریافت مدال رو نداشتم و بیشتر میخواستم که به نوعی این اختراع را محک بزنم . دریافت مدال برای من نقطه امیدی در دنیای سراسر ابهام یک ایده بود . همه مخترعین خوب میدونن که یک ایده و اختراع چقدر نیاز به تایید دارد و اینکه وقتی به واسطه یک مدال یک اختراع تایید میشه چقدر روحیه برای کارهای نو ایجاد میشه
۵. نمایشگاه بین المللی اختراعات ژنو رو چطور بود؟
این تعداد شرکت کننده و مخترع در یک مکان خیلی شگفت انگیز بود و اصلا تصورات ذهنی ام در این مقیاس نبود ولی بنظرم این گونه نمایشگاهها هم برای سرمایه گذاران مکان منحصر به فردی هست و هم بهترین مکان برای مخترعین برای تکمیل و یا ایجاد خلاقیت و ایده های نو هست. امید داشتیم که بتوانیم سرمایه گذار جذب کنیم که متاسفانه تا الان این امکان وجود نداشته و البته بنظرم کارهای تبلیغاتی و بروشورها خیلی میتوانست کمک کننده باشند که از آن غافل شدیم . انشالله در نمایشگاه بعدی برنامه ویژه تری خواهیم داشت.
۶. در آینده چه اهدافی رو دنبال خواهید کرد؟
قطعا توسعه طرحها مهمترین هدفم هست امیدوارم بتوانم با جذب سرمایه گذار و ترکیب این طرح با چند ایده جدید و همکاری با شرکتهای مرتبط در زمینه هوش مصنوعی و ساختمانی و نیز جلب نظر مدیران شهری نسبت به پیشرفت طرح قدمهای خوبی را بردارم.
۷. برای کسانی میخوان این مسیر رو طی کنن و تازه اول راه هستند سخنی دارید؟
مهمترین موضوع همانطور که در هر نوآوری ای وجود دارد قطعا پشتکار هست و خستگی ناپذیری . بارها با کلمات نا امید کننده مسئولی دلسرد شدم . مسیر بسیار ناهموار هست ولی رسیدن به هدف چیزی هست بعنوان یک خالق تمام پستی و بلندیهای گذشته را هموار میکند . برای یک انسان چیزی لذت بخش تر از خلق کردن نیست. کلام آخر هم بعنوان یک مخترع میگویم که اگر میخواهید موفق بشوید روی تسهیلات ،حمایتها و امکانات دولتی هیچ حسابی باز نکنید.
۸. آیا انتظارات حمایتی دارید؟
همانطور که گفتم حمایت و تسهیلات خصوصا از نوع دولتی آن ، هیچ کمکی به یک مخترع نخواهد کرد و حتی پیچ و خم بروکراسیهای اداری بسیار دلسرد کننده است و باعث دور شدن از مسیر خواهد شد لذا من تمام تلاشم را میکنم تا بخش خصوصی را همراه کنم . مطمئن هستم بعد از تکمیل طرحهایم مدیران شهری مشتاقانه بهترین پیشنهادها را برای همکاری خواهند داد . دغدغه اصلی من حل مشکلی از بشریت هست و این درجه اول اهمیت را خواهد داشت.
۹. حرفی سخنی دارید که خود ما نپرسیده باشیم؟
من همیشه به همکاران و کارمندانم گفته ام که تاثیرگذار باشید. اینکه انسان چند صباحی در این جهان باشد و بعد رخت از جهان برکند بدون اینکه مساله ای را حل نکرده باشد و مشکلی را از بشریت رفع نکرده باشد واقعا جفایی به ذات انسان هست . سن 41 سالگی من مثل برق و باد از راه رسید و نیمی از عمر گذشت .زمانی که در نوجوانی به ما میگفتند این دوران مثل چشم به هم زدن میگذرد باور نداشتیم ولی گذشت. کاش تمام تجربیات و موفقیتها را میگرفتند و نوجوانی را میدادند آن وقت بود که تمام تلاشم را میکردم تا فقط در جهت کمک به بشریت اقدام کنم.
توصیه ام به همه جوانان و نوجوانان این است که فرصت عمر را از دست ندهید و هدف گذاری کنید، تلاش کنید و به هدف برسید. به گفته یک اندیشمند، همه خوشبختی انسان در حد فاصل بین هدف گذاری و رسیدن به هدف است و دوباره تکرار و تکرار . در این مسیر آموزش دیدن رکن اساسی هست و خیلی از این هدف گذاری ها میتواند در مسیر تعلیم دیدن باشد . در پایان اگر بخواهم فقط یک توصیه داشته باشم همانطور که خودم هم بصورت جدی عمل میکنم این است که، همیشه و در همه سنین در حال آموزش دیدن باشید خصوصا آموزشهایی که در مسیر اهداف بلند مدتتان باشند.
